پنجشنبه ۱۸ تیر ۱۳۹۴ - 14:38 - محمد صادق عباسي -
يكسال ديگر بدون تو در سكوت گذشت و همچنان از غم نبودنت چشم درختان قطره قطره برگ مي بارد. كاش خبر از رنگ چشمان قشنگت داشتم "محمدجوادعزيز"
در 28 بهمن سال 68 وقتي پسر بچه اي بنام محمد جواد به جمع خانواده ما پيوست و محفل گرم روستايي ما را گرمتر و باطراوت كرد كمتر كسي و شايد هيچ كس فكرش را هم نميكرد كه در بهار 22 سالگي اش در گرماي تابستان سال 90 در 20تيرماه او را از دست بدهيم. نميدانم تقدير چه بود ولي به گفته پدرم كه هميشه ميگفت خدا يه روزي يه نعمتي به ما ميده و يه روز هم اونو از ما ميگيره. و شايد در 20 تير ماه سال 90 كه در غربت اين خبر را شنيد تنها جمله اي كه گفت همين بود "جواد از آن ما نبوده كه ناراحت باشيم ، خدا به ما داده و حالا هم وقتش رسيده و از ما گرفته" نميدانم چه رنجي را تحمل ميكرد ولي به روي خود نمي آورد . يا مادرم كه صداي گريه هاي سوزناك مادري اش هنوز در گوشم نجوا ميكند.
امروز روز تولدش هست نميدانم وقتي او نيست چه بايد به او گفت شايد بهترين واژه سكوت باشد تا همه بدانند در سكوت هم مي توان عاشق باقي ماند به همين سادگي ...
كاش دورتر پر پروازت باز ميشد و پر ميكشيدي به لانه هميشگي ات
شادي روح برادر عزيزم فاتحه مع الصلوات
در 28 بهمن سال 68 وقتي پسر بچه اي بنام محمد جواد به جمع خانواده ما پيوست و محفل گرم روستايي ما را گرمتر و باطراوت كرد كمتر كسي و شايد هيچ كس فكرش را هم نميكرد كه در بهار 22 سالگي اش در گرماي تابستان سال 90 در 20تيرماه او را از دست بدهيم. نميدانم تقدير چه بود ولي به گفته پدرم كه هميشه ميگفت خدا يه روزي يه نعمتي به ما ميده و يه روز هم اونو از ما ميگيره. و شايد در 20 تير ماه سال 90 كه در غربت اين خبر را شنيد تنها جمله اي كه گفت همين بود "جواد از آن ما نبوده كه ناراحت باشيم ، خدا به ما داده و حالا هم وقتش رسيده و از ما گرفته" نميدانم چه رنجي را تحمل ميكرد ولي به روي خود نمي آورد . يا مادرم كه صداي گريه هاي سوزناك مادري اش هنوز در گوشم نجوا ميكند.
كاش دورتر پر پروازت باز ميشد و پر ميكشيدي به لانه هميشگي ات
شادي روح برادر عزيزم فاتحه مع الصلوات
سلامي چو بوي خوش آشنايي