چهارشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۲ - 7:23 - محمد صادق عباسي -
به مناسبت روز بزرگداشت شاعر عارف حکیم ابوالقاسم فردوسی یک شعر بسیار جالب از این شاعر گذاشتم.
@#$@#$@#$@#$@#$@#$@#$@#$@#$@#$@#$@#$
ندانی که ایران نشستِ من است جهان سر به سر زیر دست ِ منست
هنر نزد ایرانیان است و بس ندادند شیر ژیان را به کس
همه یکدلانند یزدان شناس به نیکی ندارند از بد هراس
نمانیم کین بوم، ویران کنند همی غارت از شهر ایران کنند
نخوانند بر ما کسی آفرین چو ویران بود بوم ایران زمین
دریغ است ایران که ویران شود کُنام پلنگان و شیران شود
چو ایران نباشد تن من مباد در این بوم و بر زنده یک تن مباد
همه روی یکسر بجنگ آوریم جهان بر بداندیش تنگ آوریم
همه سربه سر تن به کشتن دهیم از آن به، که کشور به دشمن دهیم
چنین گفت موبد که مردن به نام به از زنده، دشمن بر او شادکام
اگر کُشت خواهد تو را روزگار چه نیکو تر از مرگِ در کارزار
همه یکدلانند یزدان شناس به نیکی ندارند از بد هراس
نمانیم کین بوم، ویران کنند همی غارت از شهر ایران کنند
نخوانند بر ما کسی آفرین چو ویران بود بوم ایران زمین
دریغ است ایران که ویران شود کُنام پلنگان و شیران شود
چو ایران نباشد تن من مباد در این بوم و بر زنده یک تن مباد
همه روی یکسر بجنگ آوریم جهان بر بداندیش تنگ آوریم
همه سربه سر تن به کشتن دهیم از آن به، که کشور به دشمن دهیم
چنین گفت موبد که مردن به نام به از زنده، دشمن بر او شادکام
اگر کُشت خواهد تو را روزگار چه نیکو تر از مرگِ در کارزار
سلامي چو بوي خوش آشنايي